We schrijven zaterdag 7 oktober 2023 en het is de dag van de 36e Grachtenrace in Amsterdam. Een van de mooiste races van het jaar, maar ook wel een pittige met ruim 25km en zo’n 80 bruggen die gepasseerd moeten worden. Onze prachtige club was weer goed vertegenwoordigd met onze complete vloot: Dames in de Easedale, Heren in het Sloepweesje en een allstar team in de Polynoom.
En zo meldden zich 29 mannen en vrouwen in alle vroegte bij het Olympisch Stadion en werden alle sloepen weer vlotjes het water in gekraand. De organisatie was weer top geregeld. Ondergetekende mocht deel uit maken van het Polynoom allstar team dus hierbij een race verslag vanuit ons perspectief.
Met startnummer 99 lagen we klaar voor de start. 3-2-1-Start! Met korte felle slagen trokken we de 1400kg wegende dame (met snor!) op gang. Lekker voor de wind legden we het eerste stuk af met een snelheid van 11km/u. Enige nadeel is, dat je weet dat je na 25km daar wind tegen hebt want dat stuk roei je 2×. Maar goed, lekker gestart en we hadden een mooie slag te pakken. Over de Amstel en op naar het Ij.
Je roeit als het ware door de historie, heel speciaal. Maar goed, onze stuur Joost had geen tijd om historische feiten te vertellen, want hij had zijn handen vol aan ons goed door de bruggen loodsen. Dat liep echt gesmeerd. Eenmaal op het ij hadden we de wind vol tegen. Onze top dames op slag verstelden de slag en zo beukten we 3 kilometer tegen de wind in. Je bent dan nog niet eens halverwege en snakt op gegeven moment naar de luwte van de grachten. Nog even doorzetten!
Zoals zo vaak zit het vennijn ook hier in het staartje van het ij. We moesten nog even langs de ‘Rotterdam’, een drijvend flatgebouw van 9000 ton van rederij Holland America Line-Nieuw Amsterdam. Langs deze muur werd de wind nog extra samengeperst en zo werd het laatste stuk echt heroïsch. Al hijgend begonnen we aan de grachtensectie in het centrum van zo’n kilometer.
Nu heeft onze uberstuurmeister Joost altijd een megafoon bij zich om huurboottoeristen in niet mis te verstane wijze aan de kant te dirigeren, maar deze had wat problemen. Gelukkig heeft Joost een stem die moeiteloos de 100 dB aantikt, dus alsnog vloog alles aan de kant. Ik denk dat de Amsterdamse meerkoeten er nog onrustig van zijn. Het fijne van het grachten stuk is dat er altijd zoveel publiek en fans zijn. We kwamen spandoeken tegen en zelfs meerennende wijndrinkers, zo fijn als alles zeer doet en je nog een uur roeien voor de boeg hebt. Dank jullie wel!
Dan het laatste stuk, waar het echt op karakter aankomt, de blaren op je handen opkomen als knallende popcorn en de spieren tegen de verkramping aanzitten. Dan komt de Polynoom slogan ‘Fifty shades of pain’ echt tot zijn recht. En dan moest dat laatste stuk tegenwind nog komen! Maar daar ontstond ware stijd tussen een sloep of 6 die allemaal vol de eindsprint in zetten. En zo trokken ook wij het laatste blikje energie open wat nog ergens verstopt zat in ons lijf en wisten nog mooi een sloep in te halen! In 3:11:45 vlogen we over de finish.
Moe maar ook trots op de mooie teamprestatie die we neergezet hadden. Later na een heerlijke douche en tijdens een lekker biertje bleek dat voor de rest van de vereniging ook gold. De heren waren 3de in hun klasse en de dames 4de! Volgende wedstrijd is ’t Liwwadster Rondje (Leeuwarden voor de rest van Nederland) op 28 Oktober en volgt de ontknoping van de grachtencup!
Dank aan Grachtenrace Amsterdam! En vandaag extra gezond weer op, voor een rondje Kaag en Braassem Gezond van de Gemeente Kaag en Braassem en De Driemaster Kaag en Braassem. We zien iedereen vanmiddag graag bij het Kleine Kerkje aan de Does, Hoogmade